مفهوم انرژی نو

انرژی نو به طور کلی به انرژی های تجدید پذیری اطلاق می شود که بر اساس فناوری های جدید توسعه یافته و مورد استفاده قرار می گیرد، از جمله انرژی خورشیدی، انرژی زیست توده، انرژی باد، انرژی زمین گرمایی، انرژی موج، انرژی اقیانوس و انرژی جزر و مدی و غیره. زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی، نیروگاه آبی و غیره. منابع انرژی که به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند، منابع انرژی متعارف نامیده می شوند. با محدودیت منابع انرژی متعارف و مشکلات زیست محیطی به طور فزاینده برجسته، انرژی های نو و انرژی های تجدید پذیر بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

منابع انرژی جدید که می توانند صنایع را در چین تشکیل دهند عمدتاً شامل نیروگاه های آبی (به طور عمده به ایستگاه های برق آبی کوچک)، انرژی باد، انرژی زیست توده، انرژی خورشیدی، انرژی زمین گرمایی و غیره می شود. توسعه صنعت انرژی های نو تنها مکمل موثری برای کل سیستم تامین انرژی، بلکه یک اقدام مهم برای حاکمیت محیطی و حفاظت از محیط زیست است و گزینه نهایی انرژی برای پاسخگویی به نیازهای توسعه پایدار جامعه بشری است.

با پیشرفت تکنولوژی و ایجاد مفهوم توسعه پایدار، پسماندهای آلی صنعتی و خانگی که در گذشته به عنوان زباله مطرح می شدند، مجدداً شناخته شدند. به عنوان ماده ای برای استفاده از منابع انرژی، در معرض تحقیق، توسعه و استفاده عمیق است. بنابراین، استفاده از منابع ضایعات نیز می تواند به عنوان نوعی از فناوری انرژی جدید در نظر گرفته شود.

امروزه انرژی نو معمولاً به انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی زمین گرمایی، انرژی هیدروژنی و غیره اطلاق می شود که با توجه به دسته بندی می توان آن را به: انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی زیست توده، انرژی هیدروژن، انرژی زمین گرمایی، انرژی اقیانوسی، انرژی کوچک تقسیم کرد. انرژی آبی، انرژی شیمیایی (مانند سوخت مبتنی بر اتر)، انرژی هسته ای و غیره.
کانکتور برق ضد آب M26انتخاب خوب شماست